Ergens in de buurt van de transformator/ het electriciteitsbedrijf waar Paniyur en omgeving stroom van krijgt, zijn werkzaamheden. Gisteren van 11:00 tot 23:00 geen stroom. Gelukkig heeft de office solar power. Overdag hadden we nog stroom, rond 17:00 was dat afgelopen omdat de zon onder ging en we al de stroom meteen verbruikt hebben overdag met computers in het computerlokaal. 's avonds was het aarde donker. Gelukkig heb ik een hoofdlampje meegenomen, dus konden we zien of het eten gaar was.
Zojuist hebben we zaad gepland. Enkele dagen geleden hebben we potgrond gemaakt en dat in kleine plastic zakjes gedaan. Vandaag hebben we zaden voor een oliehoudende plant in de zakjes gestopt. Deze gaan naar de adolescent woman, zodat zij de plant onderhouden en uiteindelijk olie voor zeep van de plant maken. Helaas weet ik de naam van de plant niet.
Ik had het de laatste dagen wat moeilijker met de cultuur en de organisatie hier. Mensen zijn erg afwachtend en doen dingen alleen als het hen wordt opgedragen. De mate waarin initiatief genomen wordt valt me tegen. Ik had verwacht dat Indiase mensen meer ondernemend waren. Volgens mij zijn de mannen dat ook wel, maar voor vrouwen is dat veel minder gewoon. Als ik vraag wat ze leuk vinden aan hun werk, wat hen inspireert, dan begrijpen ze de vraag vaak niet of ze antwoorden dat ze blij zijn dat ze voor het werk in een mooi gebouw zitten. Dit komt helemaal overeen met analyses uit het boek Allemaal andersdenkenden dat ik aan het lezen ben. Daarin staat dat collectivistische landen, waar India er een van is, training, werkomstndigheden en talenten gebruiken belangrijk worden gevonden, terwijl voor individualistische landen, waar Nederland er een van is, vrije tijd, vrijheid in het werk en uitdaging belangrijk worden gevonden. Dat verklaart hoe anders we naar werk kijken. Toch zou ik graag iets willen betekenen in hun mogelijkheden om zelf te ondernemen. Vandaag heb ik aan wat dames les in excel gegeven.
Helaas spreken ze heeeeeel beperkt engels. Uitleggen is dan toch lastig. Voordoen dan maar en morgen weer herhalen en kijken of er iets begrepen is. Taal is echt een barriere en ik ben dan ook blij te zien dat de kleine kinderen aan wie ik les geef, wel engels wordt gegeven. Gisteren heb ik een memoryspel met de kids gedaan. Ik heb bedacht dat ik per week een thema behandel en begin deze week met het lichaam. Ik had tekeningen gemaakt van allerlei onderdelen van het lichaam en op de andere kaart het woord geschreven. En dan maar de goede kaart bij elkaar zoeken en vaak het woord herhalen. Ze vonden het fantastisch en ik natuurlijk ook!
Zojuist hebben we zaad gepland. Enkele dagen geleden hebben we potgrond gemaakt en dat in kleine plastic zakjes gedaan. Vandaag hebben we zaden voor een oliehoudende plant in de zakjes gestopt. Deze gaan naar de adolescent woman, zodat zij de plant onderhouden en uiteindelijk olie voor zeep van de plant maken. Helaas weet ik de naam van de plant niet.
Ik had het de laatste dagen wat moeilijker met de cultuur en de organisatie hier. Mensen zijn erg afwachtend en doen dingen alleen als het hen wordt opgedragen. De mate waarin initiatief genomen wordt valt me tegen. Ik had verwacht dat Indiase mensen meer ondernemend waren. Volgens mij zijn de mannen dat ook wel, maar voor vrouwen is dat veel minder gewoon. Als ik vraag wat ze leuk vinden aan hun werk, wat hen inspireert, dan begrijpen ze de vraag vaak niet of ze antwoorden dat ze blij zijn dat ze voor het werk in een mooi gebouw zitten. Dit komt helemaal overeen met analyses uit het boek Allemaal andersdenkenden dat ik aan het lezen ben. Daarin staat dat collectivistische landen, waar India er een van is, training, werkomstndigheden en talenten gebruiken belangrijk worden gevonden, terwijl voor individualistische landen, waar Nederland er een van is, vrije tijd, vrijheid in het werk en uitdaging belangrijk worden gevonden. Dat verklaart hoe anders we naar werk kijken. Toch zou ik graag iets willen betekenen in hun mogelijkheden om zelf te ondernemen. Vandaag heb ik aan wat dames les in excel gegeven.
Helaas spreken ze heeeeeel beperkt engels. Uitleggen is dan toch lastig. Voordoen dan maar en morgen weer herhalen en kijken of er iets begrepen is. Taal is echt een barriere en ik ben dan ook blij te zien dat de kleine kinderen aan wie ik les geef, wel engels wordt gegeven. Gisteren heb ik een memoryspel met de kids gedaan. Ik heb bedacht dat ik per week een thema behandel en begin deze week met het lichaam. Ik had tekeningen gemaakt van allerlei onderdelen van het lichaam en op de andere kaart het woord geschreven. En dan maar de goede kaart bij elkaar zoeken en vaak het woord herhalen. Ze vonden het fantastisch en ik natuurlijk ook!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten