Nederland

Nederland is koud. Ik ben blij dat er gisteren sneeuw is gevallen, dat maakt de kou voor mij een stuk dragelijker. Het is prachtig met de lichtblauwe lucht. Een landschap dat ik in India niet kon zien.
Hans en ik zijn vrijdag 11 december veilig in Brussel geland. We waren 15 minuten te vroeg en de koffers kwamen ook snel. Mijn ouders haalden ons op. Ik vond het apart dat het om 8:00 's morgens nog donker was. In India komt de zon tussen 6:00 en 6:30 op, of het nu winter of zomer is. Hans had aan het eind van onze vakantie een verkoudheid in India opgelopen. Temperatuurverschillen tussen airco's en buitentemperatuur, tocht door openstaande ramen en vieze lucht in Chennai beïnvloeden de gezondheid. Terug in Nederland begon het met onze aankomst ook te vriezen. Hans is iets langer verkouden geweest dan ik, maar ondertussen zijn we beiden weer op de been.
Hans is weer aan het werk. Ik ben aan het solliciteren. Dat verloopt voorspoedig. We zien uit naar de feestdagen. We kijken terug op een bijzonder jaar en zijn benieuwd wat het komend jaar gaat brengen.

Paniyur zeepfabriek

Terug in Paniyur was ik blij te zien dat ze hier niet stil hebben gezeten. Het dak is op de zeepfabriek geplaatst. Aan het einde van de week is deze naar verwachting uitgehard. Dan moet er binnen nog het een en ander afgewerkt worden.De dames zijn intensief zeep aan het maken. Het ruikt lekker naar de geurolie die in de zeep verwerkt wordt. Enkele staffmembers zijn naar Kerala om daar in een zeepfabriek training te krijgen om zeep te maken.
Twee van de drie bestelde straatlantaarns op zonenergie zijn geplaatst. Ze verspreiden aangenaam licht in de donkere nachten. Vier extra zonnepanelen worden waarschijnlijk vandaag geplaatst. Er blijft sponsorgeld binnenstromen. Echt fantastisch. Een bedrag is door de smallgroup verzameld en heeft als doel enkele tft schermen in het computerlokaal. TFT schermen gebruiken minder energie. Door deze energiereductie kunnen alle computers op solarpower aangesloten worden.
Donderdag op vrijdag nacht (10-11 december) vliegen Hans en ik terug. Om 1:35 's morgens vertrekt het vliegtuig uit Chennai (Jet airways, 9w226). Naar verwachting landen we om 7:50 in Brussel, waar mijn ouders ons ophalen.

Vakantie

Via Madurai zijn we naar het zuidelijkste punt van India gereisd. Kanyakumary is de plaats waar een kerk staat die elke morgen om 6:00 een mis via de luidsprekers ten gehore brengt. De plaats is bekend om de bijzondere zonsopgang en -ondergang.Vervolgens zijn we met een taxi naar Kerala gegaan, waar we vier dagen in een beachresort in Varakala geluierd hebben. We sliepen in een traditionele Keralaanse cottage.

Na het beachresort zijn we in Allapey op een boathouse gestapt. Het leek net varen in Friesland, alleen dan met palmbomen langs de kade en de zeilen ontbraken op de boot.In friesland heb ik ook nooit verse kreeft laten vissen, om vervolgens als avondeten geserveerd te krijgen. Het was erg ontspannen.
Met de trein zijn we daarna naar Koichi gegaan. Daar hebben we een 'dutch cementry' bezocht en een kerk waarin Nederlanders begraven zijn. Erg bijzonder om in India Nederlandse grafstenen te lezen. Koichi is een havenstad. Met een soort bootbus verplaatsten we ons voor 2,50 rupees (68 rupees = 1 euro) per persoon tussen het vaste land en het eiland Fort Koichi.Naast Nederlanders, hebben in Koichi Portugezen en Chinezen gewoond. Van de Chinese invloeden vormen Chinese visnetten een bekende attractie. Met een nachttrein zijn we in 12 uur van Koichi naar Chennai gereisd. Weer een nieuwe ervaring, slapen bij het geluid van een denderende, toeterende trein. Deze trein is een zogehete 'superfast train'. Dat betekent in India dat de trein 12 uur doet over een afstand van 686 km. Tot het laatste moment was het spannend of we in de trein konden. We hadden de tickets laat gekocht, waardoor we op een wachtlijst stonden. Gelukkig wisten we 3 uur van tevoren dat we toch plaatsen hadden. Vanuit Chennai zijn we met een bus naar Pondicherry gegaan om de laatste dagen in franse sferen door te brengen.

Het hotel waar we zaten was net 1 maand open. Ze serveerden een fantastisch ontbijt op het dakterras.

Vakantie

Wij zijn momenteel in Varkala, een beach resort aan de onderkant van de westkust van India.
Lekker relaxen, leuk huisje gehuurd 'traditional Kerala style' (incl. enkele rat en kakkerlak :-S ).
Verse vis en kreeft zo uit de zee, prachtige uitzichten. Gelukkig blijft de drukte en het lawaai van de steden ons hier bespaard.

Vanuit Chennai zijn we vertrokken naar Madurai. We zaten in de trein tweede klas, qua ruimte en comfort zoiets als de oude hondekoptreinen bij ons. Een leuke belevenis en we hadden een leuk gesprek met een lokale meneer. Wel een enorme oefening in geduld, 7 uur achter elkaar rechtop op een klein bankje...
We zaten in een hotel waar het geen minuut stil was: tot 3 uur 's nachts getoeter voor de deur, vanaf 5 uur een moskee, daarna een kerk met ipv een kerkklok een soort ringtune en binnenin het hotel zowel verbouwingsactiviteiten als een lift waar Berdien Stenberg uit schalde zodra ie in beweging kwam.
Er was een prachtig tempelcomplex en een oud paleis waar 's avonds een lichtshow werd gehouden icm wat historische vertellingen.
Ook stond elke ochtend dezelfde tuktukdriver op ons te wachten, dat was wel zo makkelijk.
We hebben er ook een mooi Kashmiri vloertapijt gekocht, het onderhandelen kostte wel een middagje...

Kanyakumari was de volgende plaats, het ligt op het zuidelijkste puntje van India. In april zou je er tegelijk de zon zien kunnen ondergaan en de maan zien opkomen. Een ander boek sprak weer van een gelijktijdige zonsop- EN ondergang, maar dat leek me wat stug. We vonden weer een leuk hotelletje met mooi uitzicht over het strand vol vissersboten. Dit keer een moskee en een grote RK kerk, die vanaf 6 uur een hele mis op een krakend bandje uitzond. In tamil taal uiteraard en elke dag dezelfde mis, inclusief een doorstart van een haperende plaat met gezang.

Vanaf daar zijn we binnendoor gereden met een Hindustan Ambassador taxi, een soort Fiat uit de jaren vijftig met een comfortabele achterbank met stalen veren. De provincie Kerala is veel groener en koeler dan Tamil Nadu, waar we tot nu toe verbleven. Rubebrbomen, tabak, kokospalmen, ananasplanten etc..

Komende week huren we een 'houseboat' voor een dagje. Daarmee kan je een trip door de backwaters maken, een deltagebied.
We vermaken ons best en leren veel over India.
Tot over twee weken!

Samen

Hans is donderdag op vrijdag nacht veilig gearriveerd. De koffer kwam snel, dus om 00:45 zagen we elkaar weer in levende lijve. Vrijdag slapen en de omgeving van het CWDR kantoor doorgewandeld. 's Avonds gegeten bij Balakrishnan en Renuka, de directrice van CWDR. Vanmorgen hebben we een bijeenkomst voor kinderen, georganiseerd door CWDR. Vervolgens naar Paniyur. Om 17:00 kwamen de kinderen aan wie ik engels heb geleerd. We hebben er een leuk feestje van gemaakt. Maandag gaan we met de trein naar Madurai. Vervolgens is het plan om via het zuidelijkste punt van India naar Kerala te reizen.

Na regen komt zonneschijn

Hoera! Vandaag heeft de staff zelf zeep gemaakt, zonder dat ik erbij was. Eindelijk zelfstandig en niet in afwachting van wat ik zeg dat er gedaan moet worden. Het resultaat ziet er goed uit en ruikt lekker.

Daarnaast zijn vijf metselaars gearriveerd die deze hele week blijven om aan de constructie te werken. Ambachtelijk en een beetje primitief wordt elke steen nauwkeurig gelegd. Cement wordt met de voeten gemixed.

Er is veel regen gevallen. Op de foto zie je water waar in het droge seizoen zout gewonnen wordt. Deze weg heeft enkele dagen onder water gestaan. Het uitblijven van activiteiten in samenhang met de regen, baarde bij mij toch zorgen. Ik ben dan ook zeer blij met deze ontwikkelingen en krijg goede hoop in de toekomstige ontwikkeling van de zeepfabriek.

Zelf maak ik momenteel een rapport met mijn toekomst ideeen voor de zeepfabriek. Ik verwerk daar ook al de input in die ik voor de verpakkingen heb binnengekregen. Erg leuk en inspirerend om de input van studenten uit Delft te zien. De tekeningen zijn sprekend. Nu is het aan de mensen hier om het op te pakken. Loslaten vind ik niet een van de makkelijkste dingen, maar de activiteiten van vandaag geven mij goede moed.

Nog twee nachtjes slapen en dan komt Hans. Het voelt toch wat vreemd aan om binnenkort weer in het koude Nederland te komen. Hier loop ik nog steeds in 'zomer' kleding rond. Als het regent koelt het wel wat af, maar het is weer warm zodra de zon schijnt.

Werkzaamheden

Dagen met zon en met regen wisselen elkaar af. Zaterdag zijn de fundamenten voor drie solarpower lantaarnpalen gemaakt. Mij is beloofd dat uiterlijk woensdag de lantaarnpalen gemonteerd zijn en vier solarpower panelen op het dak gemonteerd. Ik zie er erg naar uit! Hierdoor wordt de overlast door het uitvallen van energie aanzienlijk verminderd.
De constructie loopt door de regen wel vertraging op. Ik hoop dat het gebouw toch voor 11 december klaar is. Donderdagavond/nacht mag ik Hans ophalen van Chennai Airport. Ik zie er erg naar uit. We zijn van plan rond te reizen door zuid India.

Regen, regen, regen

Op het moment dat ik dit bericht schrijf schijnt de zon, na 4 dagen regen. Monsoon rains hebben Paniyur bereikd. Zaterdag was ik naar Chennai. Continu regen. De straten stonden vol water. Modder, vermengd met afval. Daar loop je doorheen, alsof er niks aan de hand is.
Deze periode is wel een een waardevolle aanvulling is op mijn verblijf hier. Ik ervaar de voor en nadelen. Water maakt de grond vruchtbaar. Water wordt niet goed afgevoerd, waardoor alles overstroomt. Daken lekken. Alles is klam. Kleding kan niet gewassen worden. Bouwconstructies liggen stil. Regen levert mooie foto's op. De natuur is fris en groen.

In Paniyur gaat het leven door. Afgelopen week was Janna in Paniyur. Zij is een duitse vrijwilligster van CWDR. Ik heb haar in Chennai office ontmoet en uitgenodigd om de werkzaamheden hier te ervaren. De omgeving, werkzaamheden en werkmentaliteit zijn anders dan in Chennai. Janna heeft drie dagen videotraining gegeven.
Tussen de buien door gaat de constructie van de zeepfabriek gestaag door. Na de bouw van de houten steiger, zijn afgelopen weekend de eerste stenen gemetseld. Op dit moment worden stenen verplaatst en misschien wordt er ook weer gemetseld vandaag. Zeker is het pas, als het plaatsvindt. De bouwers mogen van geluk spreken dat ik niet de bouw begeleidt, want ik zou ongeduldig reageren op het uitstellen van de werkzaamheden. Maar ja, metselen voordat een grote regenbui zich op het metselwerk stort, levert ook geen goede kwaliteit op.
Op deze foto is de fundering voor de solarpower straatverlichting te zien. Van het sponsorgeld zijn vier zonnepanelen en drie straatlantaarns aangeschaft. De straatlantaarns zijn autonoom en verbeteren de veiligheid van het kantoor. Op de vier panelen worden computers, verlichting en ventilatoren aangesloten.

Regenseizoen

Als Nederlander ben ik wel gewend aan regen. Toch voelt het hier wel anders. Het blijft warm, ondanks de regen. De donder van het onweer veroorzaakt trillingen van de vloer. Het regent binnen soms even hard al buiten. Tja, dat laatste ligt vooral aan de dakconstructie. Omdat het dak hoog is, en er geen hoogwerkers beschikbaar zijn, moet een reparateur over het dak klimmen voor de reparatie. De kans is dat groot dat hij meer schade aanbrengt dan reparatie.

De regen is goed voor de planten, de tuin is lekker groen. De bouwwerkzaamheden worden wel vertraagd door de regen. De start van het echte metselwerk wordt dagelijks uitgesteld, inclusief excuses naar mij toe dat ze nog niet begonnen zijn... In ploegendienst worden momenteel de bouwmaterialen verplaatst van de voor- naar de achtertuin. Zwaar werk, wat allemaal met de hand gedaan wordt. Zowel vrouwen als mannen doen dit zware werk.

Prathabanama

Deze onmogelijk uit te spreken naam behoort toe aan een kleine village in Zuid India. De NGO Yusuf Meherally Centre produceert hier onder andere zeep, olie, tassen, manden, eten, matten en touw met lokale producten en vrouwen. De afgelopen dagen heb ik met de staff de plek bezocht. Een rit van circa 250km, waar we meer dan 5 uur over gedaan hebben. Dat is hier heel normaal. Het busje rijdt niet harder dan 80km en ook de smalle wegen, hobbels in de weg en onverwachte bewegingen van mensen en dieren op en rond de wegen dwingen je langzaam te rijden.

Zo hadden we ook kunnen reizen. Veilig? Nee. Maar bijzonder vind ik wel dat altijd de mannen buiten hangen. Vrouwen worden naar binnen geduwd, kiezen een andere bus of reizen niet.

YMC maakt hier nog geen zeep voor de huid. De zeep die je hier ziet wordt gebruikt voor de afwas. Het proces is eenvoud en eisen aan deze zeep zijn lager dan eisen voor lichaamszeep.
Een aparte ruimte is ingericht als laboratorium. Hier wordt de kwaliteit van zeep, etenswaren en olie getest. Echt iets wat hier in Paniyur ook opgericht moet worden, naar mijn idee. Een machine waarin van allerlei producten olie gemaakt kan worden. Hier wordt sesamzaad verwerkt tot olie. Vervolgens wordt het aftreksel van het sesamzaad verkocht of verwerkt in bijvoorbeeld voedsel.Big business waren de verschillende chips soorten die de vrouwen maken. Het wordt gefrituurt, verpakt in zakjes van 75gram en verkocht voor 5 Rs per stuk.

Van jute worden tassen genaaid.Manden van palmbladeren. Deze training heeft CWDR ook aan haar leden gegeven.

De resten van kokosnoten worden in India meestal gebruikt om vuur te maken om bijvoorbeeld te koken. Vuur stoot CO2 uit. Deze NGO heeft machines waardoor de resten omgezet worden in verschillende producten. Eerste wordt het draadachtige materiaal aan de binnenkant met een machine verwijderd van de harde schil. Harde delen worden eruit gehaald en het materiaal wordt verwerkt tot touw. Veel touw wordt gebruikt door vissers. Verder verwekt de NGO het touw tot deurmatten in het frame dat hier te zien is.Het touwachtig materiaal wordt ook gezeefd. De kleine delen die je hier ziet zijn vruchtbaar en daardoor bruikbaar om te verwerken in de grond van tuinen.
Er zijn overeenkomsten tussen Prathabanama en Kuthambakkam die het welslagen van deze projecten beinvloed.

• De betrokkenheid van de Panchayat (overheid) is bij beide projecten intensief. De Panchayat staat achter het verbeteren van de lokale economie en stimuleert de bevolking deze lokaal geproduceerde produkten te kopen.
• Daarnaast werd bij beide NGO's (een deel van de) zeep geproduceerd nadat er concrete vraag naar was.
• Verder worden de werkzaamheden verdeeld over 5 tot 10 verschillende villages.
• Beide NGO willen fondsen inzetten om de projecten verder te ontwikkelen en vragen mij support in hun projecten.

Verschillend wordt omgegaan met de financiering van de arbeid van de vrouwen. In Kuthambakkam betaalt de NGO loon aan de vrouwen. In Prathabanama worden de trainingen voor de vrouwen betaald en een eerste betaling om het project van de grond te krijgen. Vervolgens is het project zelfstandig en wordt de winst van de producten verdeeld over de vrouwen die aan het producte gewerkt hebben. Dit is niet zomaar gedaan. De NGO is gestart na de tsunami (2004) en vol trots konden ze zeggen dat de meeste projecten dit jaar zelfstandig draaiden.

Ik ben erg tevreden met het verloop van deze excursie. De staff heeft veel gezien en verschillende indrukken gekregen van wat er mogelijk is. Ze hebben allemaal aangegeven wat hen het meest geraakt heeft en welke actie ze gaan ondernemen.

Ik blijf me verbazen hoe ontspannen Indiase mensen slapen in vervoermiddelen. Schokken, remmen, slingeren, het lijkt hen niet te beinvloeden, ze slapen gewoon door. Een groot voorbeeld hoe je met de Indiase omstandigheden kunt omgaan. Gewoon laten gebeuren en jezelf blijven. Niet reageren op dingen die je niet of moeilijk kunt beinvloeden. Ik heb geen oog dicht gedaan tijdens de reis...

Ben je creatief? Ontwerp de verpakking voor de zeep

BEN JE CREATIEF?

Ontwerp de verpakking voor ecologische zeep uit de Indiase fabriek die nu gebouwd wordt.

ONTWERPVRAAG
Om de zeep te kunnen verkopen is een verpakking nodig. Heb jij ideeën over het uiterlijk of het materiaal van de verpakking, laat dan van je horen! Gebruik van duurzame, lokale, recyclebare materialen vind ik belangrijk. Let er op dat kosten bespaard worden door gebruik van zo min mogelijk verschillende kleuren. Er leven ideeen om een naast zeep op termijn ook zelf papier te ontwikkelen.

PRODUCTINFORMATIE
De afmeting van zeep is circa 7,5x5,5x2,5 cm.
Op de verpakking moet vermeld worden:
-Naam: Convert Soap
-Productbeschrijving: ‘This soap is made from organic coconut oil, palm oil, natural essential oils, and castor oil and it is enriched with natural glycerin due to cold process.’
-‘Centre for Women’s Development and Research’
-Paniyur, India
-www.cwdr.org.in

INLEVERDATUM
Inleverdatum is uiterlijk 10 November 2009.
Stuur je ontwerp en ideeën in pdf-formaat naar:
Verpakking@ibrouwer.nl

Hier op de campus heb ik vandaag de vraag ook uitgezet. Het was even moeilijk om in het plaatje een verpakking te zien. Na wat knip en plakwerk werd duidelijk waar het naartoe ging. Er komen zeer fleurige ontwerpen terug. Ik zie uit naar jullie inzendingen!

Stenen gearriveerd

Ik begon me al zorgen te maken over het verloop van de bouw van de zeepfabriek. Mij was gezegd dat de stenen maandag kwamen, toen werd en dinsdag, vanmorgen nog steed niets. Rond 13:00 ging de telefoon. Ravi, met de mededeling dat de stenen er nu aankwamen. Ik was helemaal blij. 5000 stuks. Voldoende om het project af te bouwen. Morgen en overmorgen worden nog meer materialen, onder andere voor het dak aangeleverd. Erg leuk om zo dicht bij de bouw betrokken te zijn. Praktische problemen, zoals de vrachtwagen die niet door de poort kan. Het hoort er allemaal bij. Het doet me een beetje herinneren aan het Sloelijn project, maar dat was een vele malen groter spoorproject, waarbij ik niet zelf betrokken was bij de aan- en afvoer van materialen. Er is ook een vrouw bij die met gemak vier stenen naar van de vrachtwagen naar de man op de grond gooit. Naar verwachting gaat de bouw dan toch echt maandag van start, als al de materialen aangeleverd zijn. Ik heb zelf wat tips gegeven, zoals aanbrengen van een tegelvloer en ingebouwde banken langs de muur, met geintegreerde opbergruimte. Hans mag de fabriek openen, want het is de gewoonte dat een gast dat doet. Mij zien ze al niet meer als gast. Hans heeft gisteren een ticket hier naartoe geboekt. Hij vliegt vrijdag 19 November. Wat zie ik er naar uit hem weer beet te mogen houden :)

Project zeepfabriek

De afbouw van de zeepfabriek begint vormen aan te nemen. Dit weekend zijn struiken rond het gebouw weggekapt. Stenen worden morgen aangeleverd. De eerder vertoonde houten palen zijn wat netter gestapeld. Woensdag gaat de bouw als het goed is beginnen. Ik leg de ontwikkeling vast op film en zal zodra ik nieuwe foto's heb, deze uploaden. Verder denk ik hard na en overleg over besteding van het bedrag dat binnen is gekomen. Mijn voorkeur gaat uit naar bronnen voor renewable energy, maar de aanvangsinvestering voor bijvoorbeeld zonneenergie is hoog. Ik denk dat het afhangt van reacties van fondsen die ik heb aangevraagd, of het bedrag voldoende is om dit te kunnen doen. Andere voorstellen zijn een opleiding/school programma opstarten voor meisjes, het computerlokaal upgraden, inkomsten genererend programma voor vrouwen opstarten of een kinderopvang opstarten. Ik sta open voor jullie ideeen, reacties en tips.

Happy Diwali

Morgen is Diwali, het feest van het licht. Het symboliseert de overwinning van licht over duisternis. Iedereen gaat naar zijn of haar familie, draagt nieuwe kleren, eet veeeeeeel zoetigheid en steekt vuurwerk af. Het lijkt wel oud en nieuw, de hele dag door knallen. Ik heb al aardig wat zoetigheid toegestopt gekregen. Ik ben benieuwd naar het vuurwerkspectakel morgen avond. Vanmorgen las ik in de krant dat ook in het Witte huis een Diwali lamp ontstoken wordt. Happy Diwali!

Vipassana

Vipassana betekent dingen zien zoals ze zijn. Eerste uitdaging is het bewustzijn trainen om aandacht aan 1 ding te besteden. Concentratie van het bewustzijn is het doel. De eerste dag bestond uit zitten en de aandacht richten op de ademhaling. Hoe de adem de neusgaten in- en uitgaat. De tweede dag werd de aandacht gericht op het gevoel van de adem in en om de neus. De derde dag werd de aandacht geconcentreerd op gevoel rond de neusgaten, zoals kou, warmte, trillen, kloppen. Op de vierde dag en de daaropvolgende dagen concentreerden we ons op gevoel in delen van het lichaam en uiteindelijk gevoel over het hele lichaam. Met het observeren van het lichaam probeerden we elk gevoel te herkennen,, groot, klein, prettig, onprettig. Observeren met een kalm en gelijkmoedig bewustzijn. Alles gaat voorbij, alles verandert.

Mijn ervaring draait rond een slapende rechter voet. We zaten in kleermakerszit. Hoe stiller je zit, hoe minder pijnlijk het is. Ik zat zo gespannen dat mijn rechter voet al snel in slaap viel. Mijn aandacht werd getrokken naar mijn rechter voet. Even testen of de tenen nog bewegen, even verzitten om de pijn te verzachten en toch de druk opvoeren om zo stil mogelijk te blijven zitten. De voet werd na een tijdje niet meer wakker in de pauzes. Ik liep rond, bewegen, springen, op mijn tenen staan. Maar ik wilde de meditaties niet missen. Ik probeerde de pijn te vedrukken, maar ik begon me steeds meer zorgen te maken. Na enkele dagen gaf ik aan dat mijn voet niet meer wakker werd. Ik was nog steeds uit alle macht aan het proberen de voet wakker te schudden. De begeleidster maakte mij bewust van mijn reactie op de pijn. Ik reageerde uit angst met zoveel energie. Ik probeerde uit alle macht het onplezierige te ontkennen en wakkerde met mijn reactie angst en pijn aan. Ik begon de pijn te observeren en mijn aandacht te verdelen over onplezierig en plezierig gevoel in het lichaam. Het gevoel van pijn nam af. Ik richte mijn aandacht op de verbetering in de langzaam wakker wordende voet, in plaats van op de nog niet goed functionerende voet. Deze ervaring gaf mij zoveel inzicht in hoe ik mijzelf kan forceren, aanzetten om meer te doen dan goed voor mij is. Verder kwam de eerste dagen vaak de gedachte in mij op dat het saai was. Elke keer als die gedachte er was observeerde ik hoeveel verschillende gevoelens er in het lichaam te voelen zijn en dat deze continu veranderen. En zeker zoveel verschillende gedachten, plezierig en onplezierig, komen en gaan. En elke keer heb ik een keuze in de manier hoe ik hierop reageer. Ik ben ontzettend blij met het inzicht dat rust ontzettend veel inzicht geeft en verhelderend is. Ook verwonder ik me over het inzicht in gevoelens en werking van het lichaam door deze te observeren. V. Balakrishnan heeft mij gevraagd met de staff mijn ervaringen te delen. Sinds mijn reis naar Bangalore ben ik Stephen Covey's book The 7 habits of highly effective people aan het lezen. Deze ervaring en het boek geven een leuke combinatie om de dames aan te zetten zichzelf te onderzoeken. Een dergelijke training spookte al langer door mijn hoofd, maar meestal was de aanleiding dat ik wilde dat de dames veranderde. Nu zie ik in dat ik alleen mijzelf kan veranderen en anderen bewust kan maken van dat dingen anders kunnen. Met de nieuwe bagage voel ik me sterker om een training te geven. Mocht iemand nog tips voor een dergelijke training, dan hoor ik het graag. Nog even een foto van het gebouw waarin we mediteerden. Erg mooi eenvoudig gebouw, wat prettig aanvoelde :) Be Happy!

DONATIES!!!!

Ik wil jullie graag vertellen wat mijn ervaring tijdens de Vipassana meditatie is geweest, maar het is moeilijk mijn gedachte erbij te houden. Zojuist opende ik mijn email met een bericht van een oud collega van Estrade. Het bericht was een buitengewoon fantastische mededeling dat al de oud collega's van Estrade hun kerstattentie aan het project willen doneren. Hiermee is een bijdrage van 4.060,- euro gekomen! Ik ben een en al kippenvel, lach, overdonderd en weet even niet hoe ik het verder onder woorden kan brengen. Na het checken van mijn bankrekening blijkt dat het totaal nu staat op 7.495,-euro !!!!!!! Wat fantastisch, wat gaaf, wat onverwacht, wat een zegen.

Rust!

Wat een bijzondere ervaring. 10 dagen niet praten, vroeg opstaan, mediteren. Ongelooflijk wat een concentratie en wat een inzicht dat oplevert. Ik wil er graag meer over vertellen, maar dat wacht nog even tot ik terug ben in Paniyur. Ik begreep dat er onrustgevende berichten Nederland bereikt hebben over overstromingen. Tijdens de meditatiecursus regende het een beetje toen ik aankwam en de dag dat ik weg ging, verder zon. Chennai is een droger gebied. Daar zal het vast geregend hebben, maar geen overstromingen in deze gebieden. No worries! dat is waar ook de hele meditatie om draaide, er zijn plezierige dingen en minder plezierige dingen, observeer ze, ze veranderen.

Kuthambakkam

Kuthambakkam is een 'village' 40 kilometer van Chennai. De 'Panchayat president' (zeg maar burgemeester) streeft overeenkomstige ideeen na om de lokale economie te stimuleren en lokaal producten te maken. Op internet vond ik informatie hierover en heb een afspraak gemaakt. Ik dacht dat het 40km ten zuiden van Chennai was, maar het bleek 40km ten noorden van Chennai te zijn. Een busreis van bijna 3 uur heen en 4 uur terug met drie keer overstappen hebben we zaterdag ondernomen. Een enthousiast Elango Rangasami deelde zijn ervaringen. We hebben een bezoek gebracht aan de 'campus'. Hier worden eerste hulp producten verpakt. Een mitella voor de wintersport lag al klaar.

Hangmatten worden geknoopt. Circa 7 vrouwen waren aan het knopen. Vrouwen maken het ontstekingsmeganisme dat je in rode gasbrander ziet. De koperen buisjes zijn de basis. Elange heeft contacten gelegd met bedrijven om units naar het dorp te verplaatsen. Hierdoor kunnen vrouwen werken in het eigen dorp. Binnenkort opent een kleine supermarkt waarin de lokale producten verkocht gaan worden. Het was inspirerend om te horen hoe dit dorp transformeert naar een lokaal voorzienende economie. Een belangrijk punt is wel dat Elango gemachtigd is mensen dringend te verzoeken lokale producten te kopen. Een ngo als CWDR heeft deze positie niet. Mensen kunnen gebruik maken van de faciliteiten die CWDR aanbiedt. Het benadrukken van het belang van de zeepfabriek is voor CWDR een grote uitdaging.

Terug in India

Ondertussen ben ik al weer enkele dagen terug in India. Het voelt vertrouwd. Na het checken van mijn bankrekening blijkt dat er al 2.200,- euro is binnengekomen. Fantastisch! Ik heb dit bedrag gisteren overgemaakt op de rekening van CWDR. Ik verwacht nog meer inkomsten en zie vol spanning uit naar reacties van fondsen die ik heb aangeschreven. Vandaag zijn twee mannen gekomen om het bestaande gebouw te inspecteren en de werkzaamheden te bepalen voor de herontwikkeling. Het vooruitzicht dat het gebouw binnenkort bruikbaar is als zeepfabriek maakt me erg enthousiast.
India is een bekend land voor spiritualiteit en meditatie. Een boek en ervaringen van Balakrishnan, mijn contactpersoon bij CWDR, hebben mij geinspireerd om een Vipassana meditatie cursus te gaan doen. Vanaf 1 oktober 2009 zal ik 10 dagen in een meditatiecentrum in Bangalore verblijven. 10 dagen niet spreken, geen communicatie, tijd voor mezelf. Ik ben erg benieuwd. http://www.dhamma.org/ is de website waar meer over de cursus wordt uitgelegd. Om je een beeld te geven is hier het dagprogramma:

4:00 am		Morning wake-up bell
4:30-6:30 am		Meditate in the hall or in your room
6:30-8:00 am		Breakfast break
8:00-9:00 am		Group meditation in the hall
9:00-11:00 am		Meditate in the hall or in your room according to the teacher's instructions
11:00-12:00 noon		Lunch break
12noon-1:00 pm		Rest and interviews with the teacher
1:00-2:30 pm		Meditate in the hall or in your room
2:30-3:30 pm		Group meditation in the hall
3:30-5:00 pm		Meditate in the hall or in your own room according to the teacher's instructions
5:00-6:00 pm		Tea break
6:00-7:00 pm		Group meditation in the hall
7:00-8:15 pm		Teacher's Discourse in the hall
8:15-9:00 pm		Group meditation in the hall
9:00-9:30 pm		Question time in the hall
9:30 pm		Retire to your own room--Lights out

Dat wordt vroeg opstaan en een uitdaging om in kleermakerszit al de meditatieuren door te brengen.

Kandy

Kandy was de basis waar vandaan ik de trips naar de ancient cities en naar de theeplantages ondernomen heb. Kandy zelf heeft een prettig koel klimaat. Toen ik aankwam regende het. Dat was de laatste dag van lange tijd regen. Ik heb verder alleen droog zonnig weer gehad. Kandy is gebouwd rond een prachtig meer. Sri lanka is groener en schoner dan India. De mensen zijn ook meer gewend aan buitenlanders en de vrouwen dragen meer 'westerse' kleding. Toch waren er niet veel toeristen. Dit kwam mede doordat ik hier in het laagseizoen was, maar ook de oorlog die voorbij is heeft invloed op het aantal toeristen. Ik heb me geen moment enige dreiging van oorlog of aanslagen gevoeld.Het tweede hostel waar ik verbleef was bij een ouder echtpaar. Ze hebben drie krakend schone tweepersoonskamers met badkamer. 's Morgens ontbijt met toast, ei, jam en een pot thee. Mocht je naar Kandy gaan dan is dit echt een aanrader, Glen 58, SerandaraRd 58 Kandy.Het eerste hotel waar ik verbleef, organiseerde ook uitstapjes voor de gasten. Ik kreeg het gevoel dat ze deze trips heel graag aan mij wilde verkopen en vond dat erg onprettig. Glen organiseert geen uitstapjes, ,maar een zoon van de eigenaren is tuktuk driver. Hij heeft mij terug naar Colombo airport gebracht, een rit van 3 uur. Prettig is dat de tuktuk open is en de wind dus lekker waait, maar het blijft een tuktuk en 3 uur is dan best lang.

Ancient cities

In drie dagen heb ik de steden Dambulla, Sigiriya, Pollonaruwa en Anuradhapura bezocht. Ik heb een taxi gehuurd om al de plekken te kunnen bezoeken. Prachtige oude architectuur, is vergaan tot ruines. Unesco investeert veel om de overblijfselen te bewaren. In elke plek heeft een lokale gids mij rondgeleid. De gebouwen bestonden veelal uit Boedhistische tempels en uit paleizen. Onderstaande boedha is ontzettend groot en staat op een museum aan de voet van de rotstempel.De rotstempel is een tempel met verschillende grotten waarin beeldhouwwerken van boedha's gecombineerd met Hidoeistische goden aanwezig zijn, gemaakt van zowel hout als steen, uitgehouwen uit de rots. De plafonds en muren zijn prachtig beschilderd. Het waaide hard bovenop de rots, mijn paraplu (tegen de zon) waaide bijna uit mijn handen.

De Boedha in Sri Lanka wordt in drie posities afgebeeld, zittend, staand of liggend. Bijzonder vond ik dat alleen de zittende Boedha in winkeltjes te koop is en niet de liggende of staande Boedha.

Vervolgens ging de reis naar Sigiriya. Daar bezocht ik een paleis, dat later ook als tempel is gebruikt, hoewel er ook verhalen de ronde gaan dat het eerst een tempel was en toen paleis is geworden. Hoe het ook zij, er heeft hier een rijke koning gewoond, die tuinen heeft aangelegd zo mooi als Versailles, waarbij water voor fonteinen en zwembaden gefilterd werd en de kracht voor fonteinen opgewekt werd met gebruik van zwaartekracht.
Er waren 500 vrouwen om de koning en zichzelf te vermaken in de tuinen, zwembaden en de paleiszalen. Van al de 500 vrouwen is een afbeelding op de muur geschilderd. Het vrouwelijk naakt was in latere tijden voor de monniken die in deze ruimten mediteerden te aanstootgevend. Er zijn daardoor nog maar enkele afbeeldingen zichtbaar.
Na het beklimmen van de hele rots, was dit het uitzicht. Hier zou vroeger de slaapkamer van de koning zijn geweest. Een gebouw van 3 verdiepingen. Ook hier waaide het hard, hoewel de gids zei dat het veel harder kon waaien.
De volgende dag naar Polonnaruwa, maar eerst heb ik genoten van een herbal massage.

Polonnaruwa was een vesting waar een Boedhistische monnikengemeenschap leefde. Volgens de gids waren de meeste Boedhistische tempels door een Hindoeistische architect gemaakt. Er was dan ook een mix van Boedhistische en Hindoestische afbeeldingen.
Dit soort beeldhouwwerken dateren van 1070 en zien er nog zeer gedetailleerd uit.

Al de verschillende beeldhouwwerken en afbeeldingen van dieren hebben een reden. Sommige zijn van toepassing voor meditaties, andere voor verschillen in politiek of in ambachten. De gids vertelde er uitgebreid over, ik zal jullie de herhaling besparen.

's Avonds overnacht in een hotel naast het natuurpark Minneriya. Hier kunnen wilde olifanten gezien worden. Helaas bleef dat voor mij beperkt tot een wolk in de vorm van een olifant in de lucht.De laatste dag was Anuradhapura aan de beurt. Dit gebied was onveilig tijdens de oorlog, maar nu was er niks van onveiligheid te merken. Wel was er veel politie op de been, maar die waren vooral verkeersovertredingen aan het spotten. Zo werd mijn chauffeur 'gepakt' voor het rijden over een doorgetrokken streep en was daardoor 1500 rupees armer (164 srilankaanse rupees is 1 euro). Anuradhapura heeft vele Stupa's De fundamenten van de grootste stupa zijn hier aanwezig en de oudste stupa.

Het gebied rond de stupa dient met blote voeten betreden te worden. Aangezien ik op het midden van de dag deze plek bezocht, was het bijna niet te harden om met blote voeten op de warme stenen te lopen. De gids moest wel lachen van mijn acties om mij van de ene schaduwplek naar de andere schaduwplek te verplaatsen, maar o wat was het heet en wat deden mijn voeten pijn.

Ik had graag in een van deze inmens grote zwembaden een duik genomen, maar helaas staat hier alleen water in als het regenseizoen is. Dat is volgende maand en ook dan staat het water niet tot de rand en vraag ik me af of het schoon genoeg is om in te zwemmen. De gids vertelde dat hij vroeger wel in het water zwom.