Tijd

Vergeleken met Nederland heb ik hier ontzettend veel vrije tijd. Mijn wens om toch iets nuttigs te doen wordt vervuld met het lezen van boeken. Ondertussen heb ik al twee boeken uit, Pelgrims van Elizabeth Gilbert en Holy Cow van Sarah Macdonald. Van Elizabeth Gilbert heb ik ook Eten bidden en beminnen gelezen, wat ik een erg inspirerend boek vond. Het boek Pelgrims kwam iets minder pakkend op me over. In Holy Cow beschrijft Sarah Macdonald haar ervaringen van haar leven in India. Ze is de vriendin en gedurende het boek de vrouw van een tv verslaggever en is zelf journalist. Ze gaat in India op zoektocht naar godsdiensten en beschrijft wat ze meemaakt als ze in contact komt met Vispanna, Hindoeisme, Boedisme, Islam, Jodendom en Christendom. Ontzettend inspirerend en leuk om te lezen dat ik niet de enige ben bij wie opvalt dat mensen hier zonder pardon boeren en winden laten, mannen vrouwen aanstaren (hoewel ik het gevoel heb dat dat in het zuiden waar ik zit minder is dan rond Dehli), het verkeer hectisch, het eten lekker is en de mensen vriendelijk. Nu lees ik Allemaal Andersdenkenden van Geert en Gert Jan Hofstede. Met behulp van materiaal uit onderzoeken van IBM zijn cultuurverschillen binnen verschillende landen onderzocht. Ontzettend herkenbaar en eindelijk zie ik waar de verschillen vandaan komen en kan ik de verschillen tussen de Indiase mensen en mij beter thuisbrengen. Ik merk dat ik hierdoor meer begrip krijg voor de verschillen en ook rust krijg bij de gedachte dat ik de mensen hier niet zomaar kan veranderen. Sterker nog, de cultuur hier heeft een lange voorgeschiedenis en heeft zijn rede om zo te zijn. De kunst is te ontdekken hoe ik hier het beste mee om kan gaan om zelf ook voldoening voor mijn werkzaamheden te krijgen. De dames complimenteren mij met mijn aanpassingsvermogen en zeggen dat ik een echte Indiase aan het worden ben. Zelf heb ik daar zo mijn twijfels over, maar ik zie het als een groot compliment. Verder ben ik ook begonnen met het lezen van de bijbel van voor naar achter. Ik ben nu halverwege exodus, dus ik kan nog wel even. Ik heb ook een bijbel in tamil gekocht, maar daar maak ik echt niks van. Zondag heb ik de mis in Selvamani's kerk bijgewoond. Ze bleek in het koor te zingen. Ook hier maakte ik niks van de preek in tamil, maar de mensen waren vriendelijk en het zingen was leuk. Ik werd bij de halve kerk uitgenodigd om te eten. Meestal vraag ik Selvamani om eetafspraken te regelen. Dit omdat gewenst wordt dat ik niet alleen op stap ga en daarnaast heb ik dan meteen een soort tolk bij me.