Prathabanama

Deze onmogelijk uit te spreken naam behoort toe aan een kleine village in Zuid India. De NGO Yusuf Meherally Centre produceert hier onder andere zeep, olie, tassen, manden, eten, matten en touw met lokale producten en vrouwen. De afgelopen dagen heb ik met de staff de plek bezocht. Een rit van circa 250km, waar we meer dan 5 uur over gedaan hebben. Dat is hier heel normaal. Het busje rijdt niet harder dan 80km en ook de smalle wegen, hobbels in de weg en onverwachte bewegingen van mensen en dieren op en rond de wegen dwingen je langzaam te rijden.

Zo hadden we ook kunnen reizen. Veilig? Nee. Maar bijzonder vind ik wel dat altijd de mannen buiten hangen. Vrouwen worden naar binnen geduwd, kiezen een andere bus of reizen niet.

YMC maakt hier nog geen zeep voor de huid. De zeep die je hier ziet wordt gebruikt voor de afwas. Het proces is eenvoud en eisen aan deze zeep zijn lager dan eisen voor lichaamszeep.
Een aparte ruimte is ingericht als laboratorium. Hier wordt de kwaliteit van zeep, etenswaren en olie getest. Echt iets wat hier in Paniyur ook opgericht moet worden, naar mijn idee. Een machine waarin van allerlei producten olie gemaakt kan worden. Hier wordt sesamzaad verwerkt tot olie. Vervolgens wordt het aftreksel van het sesamzaad verkocht of verwerkt in bijvoorbeeld voedsel.Big business waren de verschillende chips soorten die de vrouwen maken. Het wordt gefrituurt, verpakt in zakjes van 75gram en verkocht voor 5 Rs per stuk.

Van jute worden tassen genaaid.Manden van palmbladeren. Deze training heeft CWDR ook aan haar leden gegeven.

De resten van kokosnoten worden in India meestal gebruikt om vuur te maken om bijvoorbeeld te koken. Vuur stoot CO2 uit. Deze NGO heeft machines waardoor de resten omgezet worden in verschillende producten. Eerste wordt het draadachtige materiaal aan de binnenkant met een machine verwijderd van de harde schil. Harde delen worden eruit gehaald en het materiaal wordt verwerkt tot touw. Veel touw wordt gebruikt door vissers. Verder verwekt de NGO het touw tot deurmatten in het frame dat hier te zien is.Het touwachtig materiaal wordt ook gezeefd. De kleine delen die je hier ziet zijn vruchtbaar en daardoor bruikbaar om te verwerken in de grond van tuinen.
Er zijn overeenkomsten tussen Prathabanama en Kuthambakkam die het welslagen van deze projecten beinvloed.

• De betrokkenheid van de Panchayat (overheid) is bij beide projecten intensief. De Panchayat staat achter het verbeteren van de lokale economie en stimuleert de bevolking deze lokaal geproduceerde produkten te kopen.
• Daarnaast werd bij beide NGO's (een deel van de) zeep geproduceerd nadat er concrete vraag naar was.
• Verder worden de werkzaamheden verdeeld over 5 tot 10 verschillende villages.
• Beide NGO willen fondsen inzetten om de projecten verder te ontwikkelen en vragen mij support in hun projecten.

Verschillend wordt omgegaan met de financiering van de arbeid van de vrouwen. In Kuthambakkam betaalt de NGO loon aan de vrouwen. In Prathabanama worden de trainingen voor de vrouwen betaald en een eerste betaling om het project van de grond te krijgen. Vervolgens is het project zelfstandig en wordt de winst van de producten verdeeld over de vrouwen die aan het producte gewerkt hebben. Dit is niet zomaar gedaan. De NGO is gestart na de tsunami (2004) en vol trots konden ze zeggen dat de meeste projecten dit jaar zelfstandig draaiden.

Ik ben erg tevreden met het verloop van deze excursie. De staff heeft veel gezien en verschillende indrukken gekregen van wat er mogelijk is. Ze hebben allemaal aangegeven wat hen het meest geraakt heeft en welke actie ze gaan ondernemen.

Ik blijf me verbazen hoe ontspannen Indiase mensen slapen in vervoermiddelen. Schokken, remmen, slingeren, het lijkt hen niet te beinvloeden, ze slapen gewoon door. Een groot voorbeeld hoe je met de Indiase omstandigheden kunt omgaan. Gewoon laten gebeuren en jezelf blijven. Niet reageren op dingen die je niet of moeilijk kunt beinvloeden. Ik heb geen oog dicht gedaan tijdens de reis...

Ben je creatief? Ontwerp de verpakking voor de zeep

BEN JE CREATIEF?

Ontwerp de verpakking voor ecologische zeep uit de Indiase fabriek die nu gebouwd wordt.

ONTWERPVRAAG
Om de zeep te kunnen verkopen is een verpakking nodig. Heb jij ideeën over het uiterlijk of het materiaal van de verpakking, laat dan van je horen! Gebruik van duurzame, lokale, recyclebare materialen vind ik belangrijk. Let er op dat kosten bespaard worden door gebruik van zo min mogelijk verschillende kleuren. Er leven ideeen om een naast zeep op termijn ook zelf papier te ontwikkelen.

PRODUCTINFORMATIE
De afmeting van zeep is circa 7,5x5,5x2,5 cm.
Op de verpakking moet vermeld worden:
-Naam: Convert Soap
-Productbeschrijving: ‘This soap is made from organic coconut oil, palm oil, natural essential oils, and castor oil and it is enriched with natural glycerin due to cold process.’
-‘Centre for Women’s Development and Research’
-Paniyur, India
-www.cwdr.org.in

INLEVERDATUM
Inleverdatum is uiterlijk 10 November 2009.
Stuur je ontwerp en ideeën in pdf-formaat naar:
Verpakking@ibrouwer.nl

Hier op de campus heb ik vandaag de vraag ook uitgezet. Het was even moeilijk om in het plaatje een verpakking te zien. Na wat knip en plakwerk werd duidelijk waar het naartoe ging. Er komen zeer fleurige ontwerpen terug. Ik zie uit naar jullie inzendingen!

Stenen gearriveerd

Ik begon me al zorgen te maken over het verloop van de bouw van de zeepfabriek. Mij was gezegd dat de stenen maandag kwamen, toen werd en dinsdag, vanmorgen nog steed niets. Rond 13:00 ging de telefoon. Ravi, met de mededeling dat de stenen er nu aankwamen. Ik was helemaal blij. 5000 stuks. Voldoende om het project af te bouwen. Morgen en overmorgen worden nog meer materialen, onder andere voor het dak aangeleverd. Erg leuk om zo dicht bij de bouw betrokken te zijn. Praktische problemen, zoals de vrachtwagen die niet door de poort kan. Het hoort er allemaal bij. Het doet me een beetje herinneren aan het Sloelijn project, maar dat was een vele malen groter spoorproject, waarbij ik niet zelf betrokken was bij de aan- en afvoer van materialen. Er is ook een vrouw bij die met gemak vier stenen naar van de vrachtwagen naar de man op de grond gooit. Naar verwachting gaat de bouw dan toch echt maandag van start, als al de materialen aangeleverd zijn. Ik heb zelf wat tips gegeven, zoals aanbrengen van een tegelvloer en ingebouwde banken langs de muur, met geintegreerde opbergruimte. Hans mag de fabriek openen, want het is de gewoonte dat een gast dat doet. Mij zien ze al niet meer als gast. Hans heeft gisteren een ticket hier naartoe geboekt. Hij vliegt vrijdag 19 November. Wat zie ik er naar uit hem weer beet te mogen houden :)

Project zeepfabriek

De afbouw van de zeepfabriek begint vormen aan te nemen. Dit weekend zijn struiken rond het gebouw weggekapt. Stenen worden morgen aangeleverd. De eerder vertoonde houten palen zijn wat netter gestapeld. Woensdag gaat de bouw als het goed is beginnen. Ik leg de ontwikkeling vast op film en zal zodra ik nieuwe foto's heb, deze uploaden. Verder denk ik hard na en overleg over besteding van het bedrag dat binnen is gekomen. Mijn voorkeur gaat uit naar bronnen voor renewable energy, maar de aanvangsinvestering voor bijvoorbeeld zonneenergie is hoog. Ik denk dat het afhangt van reacties van fondsen die ik heb aangevraagd, of het bedrag voldoende is om dit te kunnen doen. Andere voorstellen zijn een opleiding/school programma opstarten voor meisjes, het computerlokaal upgraden, inkomsten genererend programma voor vrouwen opstarten of een kinderopvang opstarten. Ik sta open voor jullie ideeen, reacties en tips.

Happy Diwali

Morgen is Diwali, het feest van het licht. Het symboliseert de overwinning van licht over duisternis. Iedereen gaat naar zijn of haar familie, draagt nieuwe kleren, eet veeeeeeel zoetigheid en steekt vuurwerk af. Het lijkt wel oud en nieuw, de hele dag door knallen. Ik heb al aardig wat zoetigheid toegestopt gekregen. Ik ben benieuwd naar het vuurwerkspectakel morgen avond. Vanmorgen las ik in de krant dat ook in het Witte huis een Diwali lamp ontstoken wordt. Happy Diwali!

Vipassana

Vipassana betekent dingen zien zoals ze zijn. Eerste uitdaging is het bewustzijn trainen om aandacht aan 1 ding te besteden. Concentratie van het bewustzijn is het doel. De eerste dag bestond uit zitten en de aandacht richten op de ademhaling. Hoe de adem de neusgaten in- en uitgaat. De tweede dag werd de aandacht gericht op het gevoel van de adem in en om de neus. De derde dag werd de aandacht geconcentreerd op gevoel rond de neusgaten, zoals kou, warmte, trillen, kloppen. Op de vierde dag en de daaropvolgende dagen concentreerden we ons op gevoel in delen van het lichaam en uiteindelijk gevoel over het hele lichaam. Met het observeren van het lichaam probeerden we elk gevoel te herkennen,, groot, klein, prettig, onprettig. Observeren met een kalm en gelijkmoedig bewustzijn. Alles gaat voorbij, alles verandert.

Mijn ervaring draait rond een slapende rechter voet. We zaten in kleermakerszit. Hoe stiller je zit, hoe minder pijnlijk het is. Ik zat zo gespannen dat mijn rechter voet al snel in slaap viel. Mijn aandacht werd getrokken naar mijn rechter voet. Even testen of de tenen nog bewegen, even verzitten om de pijn te verzachten en toch de druk opvoeren om zo stil mogelijk te blijven zitten. De voet werd na een tijdje niet meer wakker in de pauzes. Ik liep rond, bewegen, springen, op mijn tenen staan. Maar ik wilde de meditaties niet missen. Ik probeerde de pijn te vedrukken, maar ik begon me steeds meer zorgen te maken. Na enkele dagen gaf ik aan dat mijn voet niet meer wakker werd. Ik was nog steeds uit alle macht aan het proberen de voet wakker te schudden. De begeleidster maakte mij bewust van mijn reactie op de pijn. Ik reageerde uit angst met zoveel energie. Ik probeerde uit alle macht het onplezierige te ontkennen en wakkerde met mijn reactie angst en pijn aan. Ik begon de pijn te observeren en mijn aandacht te verdelen over onplezierig en plezierig gevoel in het lichaam. Het gevoel van pijn nam af. Ik richte mijn aandacht op de verbetering in de langzaam wakker wordende voet, in plaats van op de nog niet goed functionerende voet. Deze ervaring gaf mij zoveel inzicht in hoe ik mijzelf kan forceren, aanzetten om meer te doen dan goed voor mij is. Verder kwam de eerste dagen vaak de gedachte in mij op dat het saai was. Elke keer als die gedachte er was observeerde ik hoeveel verschillende gevoelens er in het lichaam te voelen zijn en dat deze continu veranderen. En zeker zoveel verschillende gedachten, plezierig en onplezierig, komen en gaan. En elke keer heb ik een keuze in de manier hoe ik hierop reageer. Ik ben ontzettend blij met het inzicht dat rust ontzettend veel inzicht geeft en verhelderend is. Ook verwonder ik me over het inzicht in gevoelens en werking van het lichaam door deze te observeren. V. Balakrishnan heeft mij gevraagd met de staff mijn ervaringen te delen. Sinds mijn reis naar Bangalore ben ik Stephen Covey's book The 7 habits of highly effective people aan het lezen. Deze ervaring en het boek geven een leuke combinatie om de dames aan te zetten zichzelf te onderzoeken. Een dergelijke training spookte al langer door mijn hoofd, maar meestal was de aanleiding dat ik wilde dat de dames veranderde. Nu zie ik in dat ik alleen mijzelf kan veranderen en anderen bewust kan maken van dat dingen anders kunnen. Met de nieuwe bagage voel ik me sterker om een training te geven. Mocht iemand nog tips voor een dergelijke training, dan hoor ik het graag. Nog even een foto van het gebouw waarin we mediteerden. Erg mooi eenvoudig gebouw, wat prettig aanvoelde :) Be Happy!

DONATIES!!!!

Ik wil jullie graag vertellen wat mijn ervaring tijdens de Vipassana meditatie is geweest, maar het is moeilijk mijn gedachte erbij te houden. Zojuist opende ik mijn email met een bericht van een oud collega van Estrade. Het bericht was een buitengewoon fantastische mededeling dat al de oud collega's van Estrade hun kerstattentie aan het project willen doneren. Hiermee is een bijdrage van 4.060,- euro gekomen! Ik ben een en al kippenvel, lach, overdonderd en weet even niet hoe ik het verder onder woorden kan brengen. Na het checken van mijn bankrekening blijkt dat het totaal nu staat op 7.495,-euro !!!!!!! Wat fantastisch, wat gaaf, wat onverwacht, wat een zegen.

Rust!

Wat een bijzondere ervaring. 10 dagen niet praten, vroeg opstaan, mediteren. Ongelooflijk wat een concentratie en wat een inzicht dat oplevert. Ik wil er graag meer over vertellen, maar dat wacht nog even tot ik terug ben in Paniyur. Ik begreep dat er onrustgevende berichten Nederland bereikt hebben over overstromingen. Tijdens de meditatiecursus regende het een beetje toen ik aankwam en de dag dat ik weg ging, verder zon. Chennai is een droger gebied. Daar zal het vast geregend hebben, maar geen overstromingen in deze gebieden. No worries! dat is waar ook de hele meditatie om draaide, er zijn plezierige dingen en minder plezierige dingen, observeer ze, ze veranderen.